Als we de informatie van gisteren samenvatten, moet het duidelijk geworden zijn dat, als we kijken naar de genetische opmaak van de mens, het microbioom nauwelijks iets te maken heeft met de genetica van het individu. En we ons dus moeten afvragen of al die DNA-onderzoeken wel waardevol zijn. Als je wilt weten of je kankergevoelig bent, is er niemand wit. Want ‘kankergenen’ in de mitochondriën en het DNA zijn de oudste genen in ons genoom. Het zijn namelijk de genen die verantwoordelijk zijn voor heel basale processen: overleven en celproliferatie.
Er zit een gekke geneeskunde achter oncologische genetica: een gen wordt gevonden, zoals het BRCA-gen, en zeer veel mensen hebben een hoge expressie ervan. Maar als je dit gebruikt als spiegel van de geneeskunde, van Homo sapiens, ben je verkeerd.
Want de Yamomani hebben dezelfde genen, mét een hoge expressie, omdat die genen de melkklieren vroeg doen rijpen, zodat ze op 18 jaar al volwaardig kunnen zogen. En daarna krijgen ze geen kanker, want na het weanen wordt dit gen gewoon uitgeschakeld.
Maar bij ons gebeurt dit niet, het is chronisch gedemytheleerd, en zogen gebeurt nog weinig… zo wordt het gen chronisch actief.
Fasano zei gisteren: het probleem ligt in de context, de omgeving. Eigenlijk mag de omgeving in het lichaam komen, maar het mag geen industriële omgeving zijn. Het komt altijd binnen, want zelfs bij een beetje stress gaat de darm toch open, en dat is geen probleem als het microbioom het juiste is. Het moet een alfadiversiteit hebben, want dan zullen de oncogenen die in de diepte liggen niet actief worden: die zijn normaal niet mutatiegevoelig omdat ze onder veel schillen horen te liggen.
Maar als de schillen al één voor één afgepeld waren, dan is het ineens prijs. We zijn allemaal gevoelig voor kanker; we moeten enkel voorkomen dat we verouderen, want dat maakt je ziektegevoelig, ook voor kanker. Als kinderen kanker krijgen, dan betekent dit dat ze al heel ver zijn in het afpellen…
We kunnen de omgeving niet buitenhouden, we moeten enkel zorgen dat de juiste omgeving weer binnenkomt.
Je snapt waar deze vandaan komt, maar ze is te ver doorgeschoten. We hebben de ‘microbiome in the dirt’ nodig. Maar je moet niet ín het vuil gaan liggen, zeker niet in industrieel vuil. De kale rat krijgt nooit kanker, wordt 32 jaar, kent geen aging, wordt niet grijs, krijgt geen osteoporose… het is heel interessant om van dat dier te leren…
Jager-verzamelaars die leven in een natuurlijke omgeving hebben een microgenoom die dat ook allemaal kan… Bosjesmannen in Namibia: ze leven dicht samen, ze zijn niet mager, maar het is goed, zacht vet. Hetzelfde geldt voor de Yanomami en Tsimane uit Zuid-Amerika. En allen hebben een heel goede metabole status, ze zijn heel gezond, krijgen geen overgewicht, maar af en toe wel een lekkere infectie…. Ze hebben de grond, de omgeving in hun lichaam.
Maar zoals Fasano gisteren zei: met de afname van infecties stegen de chronische ziekten…
En eigenlijk kan de mens alles eten. Alle’ oervolkeren’ eten anders: veel of weinig vet, koolhydraten, eiwit… en allemaal zijn ze gezond.
Maar ondanks alle ‘aangeraden’ voedingsvoorschriften, zijn de Amerikanen moddervet.
Maar wij hebben nu wel de omgeving in ons lichaam, maar dat is duidelijk niet meer ónze omgeving; en daardoor is de diversiteit van ons microbioom dramatisch aan het afnemen. En dit niet alleen door ongewenste pathogenen die binnenkomen, maar vooral ook: de noodzaak voor het microbioom om ons te helpen is er niet meer.
Het voordeel van genen verliezen: dat konden we omdat ons microbioom die dingen voor ons ging doen, het hielp ons om aan te passen. Maar dat gebeurt nu niet meer: door de aanpassing aan de industriële omgeving zijn de prikkels weg. En zo hebben we de capaciteit verloren om ons innovatief aan te passen aan nieuwe omstandigheden.
Het microbioom van een onvruchtbaar persoon is ook onvruchtbaar: het besluit geen sex te hebben. En dit zorgt direct voor verandering van de vaginale flora: dit is een gedragsbepaalde factor. Kunstmatige inseminatie: slaagkans 5%!
Omgevingsfactoren zijn ook verantwoordelijk voor zwangerschapspre-eclampsie: het kind wordt er uit gegooid! Ook dat is het gevolg van de industriële omgeving.
En waar dient dit microbioom voor? Om aan te passen aan ‘robuuste’ oorzaken van dieren en planten = dwz. chronisch bekend. En honger, en dorst, koude: dingen die stilaan verdwenen zijn… Vasten herstelt de ‘robuuste’ oorzaken.
In de darm zitten smaak-, reuk-, tastreceptoren. Maar bij ontsteking verliest de darm die capaciteit, het kan ze niet meer onderscheiden; en dan krijg je een soort pathogenen-fenotype.
Hoe kan je het terugkrijgen? Snel weer een beter microbioom: intermittent fasting: al na 18 u merkbaar, na 3 dagen heb je een compleet ander microbioom. Want het microbioom gaat dan energie ‘oogsten’ en wordt innovatief.
Een innovatief microbioom hoort bij alfadiversiteit: oervolkeren hebben hetzelfde microbioom, mét alfadiversiteit.
Wat betekent dat wij allemaal ongeveer hetzelfde microbioom zouden moeten hebben. Maar wij hebben betadiversiteit, en het is bij ieder verschillend, en dat is mis. Waarom? We leven kort bij elkaar, dus… maar er is:
Er zijn op aarde 50 bacterie-fyla, maar wij hebben er maar 4 die ons kunnen dienen: dit komt door de heel specifieke interactie tussen ons en hen.
We zijn hetzelfde en toch verschillend; het verschil wordt veroorzaakt door de omgevingsstress. Dierproeven met drosofila tonen aan dat de vijf belangrijkste voorwaarden in vijf generaties kunnen opgelost worden: ontwikkelingssnelheid, vruchtbaarheid, bescherming tegen honger, parasieten en virussen. Daar zorgt het microbioom voor, het hologenoom, maar het onze is niet meer wat het moet zijn. Dus zijn we al die beschermende factoren kwijt geraakt.
Hoe kunnen we weer een alfagenoom krijgen?
– Het microbioom heeft een ritme gebaseerd op jaargetijden. Dus: eet fruit van het seizoen.
Wat groeit er het hele jaar? Appels. Ze worden al 160.000 jaar gegeten, hebben waanzinnige impact op de alfadiversiteit, en het is een van de beste therapieën tegen periodontitis.
Als de mond open is, is de darm zeker open. Omgekeerd is niet zeker.
– Het geheim van het Mediterrane dieet: zelfs als de mensen zoals in Cadiz zeer veel gefrituurd eten, hebben ze er geen last van. Want: ze gebruiken altijd vierge olijfolie, én het geheim ligt vooral in: ‘el sofrito’. Dat is een mengelmoes van olijfolie, tomaten, uien, knoflook én tijd, een uur pruttelen… Er ontstaan tijdens het pruttelen fytotherapeutica zoals fisetine. En dit verandert je microbioom volledig.
Het grootste probleem van de industriële omgeving is de zeer toxische hyperfosfatemie, de toename van vrije fosfaten. Dit induceert veroudering én demethylatie van oncogenen. Waarom lijden zoveel mensen aan kanker?
Maar ook pathogenen zijn een probleem. Er is aangetoond dat virussen vanuit de darm migreren naar weefsels en organen: bij wervelpathologie zit het vet en de omgevende, vervette spieren vol bacteriën. En in een trombus in de hersenen vindt men clostridiumbacteriën vanuit de darm.
Het zijn dus infecties: de omgeving zit tot in je hoofd.
Want de zonulinepathway is hetzelfde in de hersenen als in de darm. Bij leaky gut, raakt ook de bloed-hersen-barrière lek, en zo komt de omgeving ook in de hersenen neuroinflammatie neurotoxiciteit. En de hersenen zorgen er dan weer voor dat de omgeving in de darm ook weer binnenkomt.
Dit mechanisme is niet gemaakt voor pathologie, maar om fysiologie binnen te halen. Het is gebaseerd op de waarneming van een niet toxische omgeving of exposoom. Maar in onze toxische omgeving is het nu een evolutionair litteken.
Het openen van de darmbarrière is eigenlijk raar, want er zijn een heleboel lagen om contact tussen ontlasting en bloed te voorkomen. Op het darmepitheel is er de selectieve barrière van de glycocalix: de kleinste bacterie is groter dan de grootste opening. Dan zijn er nog de microvilli, een slijmlaag, de darmflora..;
Dat dit toch kan, heeft te maken met het feit dat de omgeving tot 150 jaar geleden heeft meegewerkt om Homo te ontwikkelen.
Maar als dat dan niet de juiste omgeving is, krijg je ontsteking, translocatie van bacteriën, parasieten, enz.. Deze endotoxemie kan gemeten worden aan LPS en LBP in het bloed.
De belangrijkste ziekten én de verouderingspathologie zijn het gevolg van de aanwezigheid van een pathologische omgeving in het lichaam van de mens. En deze is in staat om pathologie-ontwikkelende genen te activeren, en dit kan zeer diverse ziekten en auto-immuunziekten uitlokken, wat echt niet nodig zou hoeven te zijn.
Deze ziekten zijn geassocieerd met de zonulinepathway, in combinatie met een toxische omgeving.
Bovendien zijn er nog een heleboel andere factoren die de darm kunnen openen:
– Acute en chronische stress. Ook chronische emotionele stress opent de darm, en dit gaat niet via zonuline.
– Gliadine, lectines en saponines, capsaïcine, alcohol,…
– NSAID, antibiotica, protonenremmers, orale anticonceptie,…
– SIBO
– Een vergeten groep: de additieven; niet eentje op zich, maar de combinatie aan verschillende additieven gooit de darm open. En zeker: nanodeeltjes: E551 en E172
– Earl grey en pompelmoessap.
– en zitten: sedentary lifestyle!
Zijn ziekten zoals Alzheimer of Hashimoto misschien toch subklinische infectieziekten? In ieder geval zijn alle ziekten het gevolg van openen van barrières.
Het probleem is dat we het betagenoom hierin niet goed kunnen plaatsen, omdat personen met dezelfde ziekte dikwijls een verschillend betadivers microbioom hebben. En die doen echt elk iets anders: het ene rooft de energie waardoor je suikerdependent wordt, een ander gooit de darmbarrière open, of het maakt je onverzadigbaar, of het microbioom verlaagt de galzuurproductie, waardoor de signaleringsfunctie in de darm defect raakt.
Wat maakt het onderzoek zo moeilijk? Er zitten een hoop pathogenen in de darm, maar sommige zijn niet ‘viable’ = dood. Andere zijn ‘dormant’, en kunnen ‘resusciteren’ als ze met genoeg zijn. Zoals bijvoorbeeld bij pre-eclampsie: infiltratie van de foetale ruimte door het ‘dormant microbiome’ kan zwangerschapsvergiftiging uitlokken, en er voor zorgen dat zwangere vrouwen hun kind verliezen.
Een totale ontregeling van de ijzerhuishouding kan eveneens veroorzaakt worden door een pathogeen microbioom. En dit is nauw verbonden met het verouderingsproces, want het veroorzaakt een waanzinnige oxidatieve druk: de bacteriën roven ijzer, waardoor de weefsels ijzertekort krijgen, en zo zuurstoftekort. Een hypoxie waar de moderne mens nauwelijks nog kan mee omgaan.
Waarom is het verouderingproces vertraagd boven 1500 m? Intermitterende hypoxie vertraagt veroudering, maar chronische hypoxie versnelt het proces…
Er werden 1700 biopsies uitgevoerd bij hernia, degeneratie van de tussenwervelschijf: in 100% van de gevallen was er vooraf een infect. Frequentst zijn het huidbacteriën: Propionobacteria acne en Stafylococcus epidermis, die via de huid of nasofaryngiaal in het bloed gekomen zijn, en van daar gereisd naar de tussenwervelruimte.
Uit labo-onderzoek blijkt dat het schijfweefsel gesensitiseerd is voor reactie op LPS van deze 2 bacteriën, en dit zorgt voor een waanzinnige activatie van lichaamseigen antibiotica om te proberen die bacteriën weg te krijgen:
Ik ben in een foute omgeving, de verkeerde bacteriën zijn binnengekomen en hebben mij geïnfecteerd, ik moet reageren,…
Is een hypokinetisch ziektebeeld, 4 maal meer vrouwen, meestal is het de schouder van de niet dominante arm. Verklaring (tenzij traumatische oorzaken): sedentery lifestyle: het is een shoulder neglect syndrome. Dit betekent dat het schouderweefsel zuurstofarm geworden is, en dit maakt de bloed-schouder-barrière doorlaatbaar voor bacteriën. En het zijn weer vooral huid- en mondbacteriën.
Preventie: schouder in zijn totale bewegingsmogelijkheid bewegen.
(zie: nieuw artikel van Leo Pruimboom: The frozen shoulder and the microbiome’.)
En al deze mechanismen kunnen ofwel goed zijn en leiden tot gezondheid, of slecht en ziekte-veroorzakend… Ziektebeelden zoals hart- en vaatziekten, kanker, hernia, frozen shoulder,.
Zittend leven op zichzelf is al verantwoordelijk voor een hypokinetisch microbioom.
Een sedentary microbioom vreet alle GABA en dopamine uit je darm, en hierdoor verdwijnt de spontane bewegingsnoodzaak. En dit maakt het brein eigenzinnig: dat neemt waar: ik mag niet bewegen, want het microbioom en ik besluiten dat er energietekort is, ik moet dus stilzitten en meer eten. En dit leidt ook tot tekort aan SCFA, kortketige vetzuren, waardoor de darm niet goed kan communiceren, wat leidt tot een pathogene microflora.
De longen: astma, emfyseem, bronchitis: ook dat is moeilijk onderzoek, waarom reageren ze niet op cortisol? En dan blijkt dat ook hier een pathogene darmflora geïnfiltreerd is naar de longen. En dit gebeurt ook in andere interne organen en slijmvliezen, in synoviale gewrichten: vooral bacteriën die uit de darm gemigreerd zijn.
En het zijn allemaal bifidus bacteriën… Als die op de foute plek aankomen is dat ook niet gezond.
Ja, we zijn infiltreerbaar, de omgeving zit in ons. En sedentariteit is één van de grootste problemen. Een overkoepelend probleem: teveel fosfaat in je lichaam, en dat blijkt een kenmerk van ziekte en fragiliteit. Vooral rood en bewerkt vlees, zit vol er mee.
En er is dan ook nog Neu5Gc: oorzaak van heel veel ziekten die enkel mensen krijgen. Alle weefsels zijn versuikerd, maar dat hoort met goede suikers te zijn (Neu5Ac), niet de verkeerde. Het is ook een onafhankelijke risicofactor voor MS: Neu5Ac houdt de myelineschede ‘vast’, maar als Neu5Gc ingebouwd wordt, komt die los, en dan kan je MS en andere ziekten krijgen.
Zelfs L-carnitine (uit rood vlees, én supplementen?) kan in onze omgeving erg toxisch zijn als je een pathologisch microbioom hebt. De bacterie Emergencia timonenses (is natuurlijk aanwezig in industriële landen, niet in Afrika) kan er TMAO van maken, en dat is toxisch en sterk. Kankerverwekkend. Neu5Gc is de suiker waar Emergencia op groeit, waardoor die TMAO kan maken.
Dus: Vermijd drastisch de inname van rood vlees en Neu5Gc.
Blijf je graag op de hoogte van ons aanbod? Noteer dan hier je emailadres. We informeren je met plezier via onze nieuwsbrief.
