We hebben nu heel veel geleerd over bacteriën en het microbioom, over zonuline en de darmbarrière, we hebben vooral gemikt op Homo sapiens en zijn emoties.
Ik ga eindigen met de mond- en huidbarrière, om te komen tot een totaal interventieprogramma om de alfadiversiteit bij de mens weer toe te laten nemen.
Want contact met andere mensen is cruciaal: een groot deel van je huidmicrobioom is afhankelijk van waar je vandaan komt, en met wie en hoeveel contact je hebt. Maar ook de grond is belangrijk. Er is een reuzegroot verschil in diversiteit tussen het microbioom van mensen die in de stad, en diegenen die op het land wonen.
Daarom eerst iets over in de grond levende micro-organismen die een rol spelen voor ons microbioom. Zo werd recent een in de grond mycobacterie ontdekt: de Mycobacterium vaccae. Mycobacteriën kennen we van o.a. lepra en tuberculose, maar dit is een oude vriendelijke vijand. Hij leeft in de grond, en als we die binnenkrijgen, produceert hij een anti-inflammatoir vetzuur. En belangrijk is dat de bacterie gedood wordt door hitte, en dan heb je een soort vaccin. Dit zorgt dan voor vaccinatie via polyfenomenale weg tegen allerlei pro-inflammatoire processen via invloed op de interleukines.
Dus: ga op zoek naar meer alfadiversiteit in je microbioom door het eten van (biologische) wortels en knollen.
De gezondheid van Home sapiens is sterk afgenomen als gevolg van de hygiënehypothese en dit heeft zelfs een inbreuk gemaakt op onze cognitieve capaciteit. Het IQ is significant aan het afnemen vanaf ongeveer 1975 en dat heeft niets met genen te maken, we worden dommer door omgevingsinvloeden.
Dit is geen toeval: rond die tijd heeft de verdere industrialisatie een sprong genomen, de computer heeft zijn intrede gedaan.
Door de dramatische afname van de nood om oplossingen te zoeken voor ‘oude’ uitdagingen is de cognitieve reserve sterk gedaald: hoe minder lagen aangelegd worden in de cortex, hoe minder reserve.
Te weinig cognitieve prikkels: niet alleen mentaal, maar ook via moeilijke bewegingsvormen. Moeilijke sporten (baseball, honkbal, topvoetballers) verhogen de cognitieve reserve en dit beschermt tegen cognitieve dysfunctie en Alzheimer.
Dus, we moeten meer cognitieve prikkels invoeren: moeilijke sporten dus, een andere taal,… we moeten een cognitieve lifestyle aannemen. Ik gebruik bewust veel Engelse woorden: dat houdt de aandacht beter vast.
Normaal gezien worden als reactie hierop door het microbioom beschermende stofjes geproduceerd. Maar als we minder cognitieve uitdagingen hebben, dan wordt het cognitieve microbioom afgebroken. En als de reserve op is, dan ga je aftakelen; nog wat neuroinflammatie, je microbioom verandert, je hersenen worden koppig en dan ga je enkel monosachariden eten…
Dat is een driehoeksverhouding, die je enkel kan veranderen met een bewust besluit.
Hoe ons microbioom ons in staat stelt om te overleven en weer Homo sapiens te worden.
Laten we gaan jagen op een topmicrobioom .
Laat ons een stuk van ons natuurlijke leven terugwinnen. Maar dat kan echt niet met voeding en beweging alleen. En het gaat niet om een gecultiveerd microbioom: het meeste komt binnen via horizontale translocatie: dus van andere mensen, dieren, natuur,…
En het gaat niet alleen om bacteriën, maar ook virussen, schimmels,… De eukaryoten in ons microbioom zijn veel in gewicht, maar minder in soorten. Bijvoorbeeld groene blastocyten (eukaryotische parasiet die in het bos leeft): het zijn grote roofdieren, ze kunnen grote hoeveelheden pathogene bacteriën eten, ze zijn zeer goed voor ons, voor het in stand houden van ons ecosysteem. Maar in industriële grond zitten pathogene blastocyten…
Maar als je kijkt naar een overzicht van het microbioom, dan kan je door de bomen het bos niet meer zien. Dus: het heeft geen zin om eerst het DNA van het darmmicrobioom te meten, want je hebt toch een bètadiversiteit, en je weet niet met wie je moet vergelijken.
Dus: kijk naar gezondheid van neus, mond, stoelgang: kleur, hoeveelheid, ritme,…
Bijvoorbeeld: kleine keuteltjes zitten minimum 100 uur in de darm, dus door veel teveel monosachariden. Maar onverteerbare vezels uit aardappelen, die schieten er wel door, daar krijg je diarree van…
En: de transittime bij de vrouw is trager dan bij de man (1X/dag), bij de vrouw iets minder is prima.
Klinische diagnostiek moet op de eerste plaats blijven staan in de geneeskunde, en niet de technologie er achter.
Daarom hebben we niet gesproken over enterotypes, want dat betekent: ik ben mijn genen en die bepalen mij. Maar zo is het niet.
En begrijp dat iedere periode in je leven gepaard gaat met verandering van je voedingspalet: blijf of word geen kind. Alle stappen hebben invloed op je latere microbioom en je gezondheid. En ook: hoe ben je geboren, hoe was je (borst)voeding? Hoe vaak antibiotica?
Kinderen die niet juist gestart zijn krijgen later problemen door een hogere gevoeligheid voor ziekten.
Daarom ondersteunen wij vanaf nu SOS kinderdorpen en Free the girls. Om meer kinderen de kans te geven op een betere start en leven. Hier ligt de toekomst.
En het is verschrikkelijk dat in de politiek vooral rekening gehouden wordt met de ouders en de economie. Kinderen moeten hierdoor vaak veel te vroeg in de kinderopvang, en de afwezigheid van pa en ma heeft een grote invloed op de ontwikkeling van hun microbioom, maar ook psychosociaal.
Dit blijkt uit het BIBO-onderzoek (Nl) naar de invloed van de afwezigheid van mama op de gezondheid en ontwikkeling van het kind. Hieruit blijkt dat de afwezigheid van mama een zeer grote invloed heeft op de ontwikkeling van het microbioom én op het risico op astma, longziekte, de nood aan antibiotica, enz… Eigenlijk de invloed op alle ziektes.
En uit dit onderzoek bleek ook, dat als een kind op een gegeven ogenblik stopt met huilen en vragen naar mama, dat dat niet goed is. Want nu weten we dat die kinderen het opgegeven hebben bij gebrek aan energie: de ‘silent fase syndrome’. Als het kind stopt met huilen is het cortisolniveau het hoogst, met als gevolg darm- en huidproblemen, invloed op cortisolreactiviteit, enz…
De vroege kindertijd is de enige periode waarin je mensen met elkaar kan vergelijken.
Uit het onderzoek blijkt dat veel van de problemen vooral het gevolg zijn van groot tekort aan SCFA (kortketige vetzuren). Het kind krijgt een rotte darm en mond door de afwezigheid van pa en ma, met kolieken door een gasproducerend microbioom.
Er zijn twee interventies die de afwezigheid van de ouders kunnen compenseren:
Als ouders vroeg moeten gaan werken, dan is co-sleeping, samen slapen op dezelfde kamer, de beste oplossing.
En gebruik de speen als noodzakelijk kwaad om het microbioom van ma en pa zo lang mogelijk in de mond van het kind te brengen: dan weet het kind en zijn darm dat ze aanwezig zijn… Dus: de speen eerst in mond van moeder of vader, vooraleer deze aan het kind te geven. Je lost hun afwezigheid op door geven van hun microbioom, en dit blijkt te zorgen voor sensitisatie tegen eczeem en astma. Dit is het bewijs dat het microbioom doorgegeven wordt, en dat het microbioom ruikt en voelt.
Ondertussen weten we al dat de fight-flight-reactie niet geregeld wordt door de sympaticus, maar komt uit het bot. De systemische stressreactie wordt niet uitgevoerd door de sympaticus, maar ontstaat door terugtrekken van de parasympaticus.
De sympaticus dat is (nor)adrenaline, the energy demanding system. Maar adrenaline is ook een ‘quorum sensing’ molecule voor pathogenen.
Acetylcholine is de neurotransmitter van de parasympaticus (rust), maar het is ook de belangrijkste neurotransmitter in de hersenen én regulator tussen de andere neurotransmitters.
Er zijn in het microbioom tal van bacteriën die hormonen en neurotransmitters kunnen produceren, maar er is maar één bacterie die acetylcholine kan produceren. Wat betekent dit? Allicht hadden we evolutionair dat niet nodig, omdat we er zelf voldoende konden produceren. Maar als nu het microbioom niet meewerkt ontstaat er gemakkelijk acetylcholinetekort.
Door gorgelen, door het eten van hard voedsel, en: door seksuele interactie. Dat heeft allemaal te maken met je kaak en je tanden, dus daar loopt de systemic stressrespons af.
Uit onderzoek blijkt dat angst en woede de amygdala activeren, en dan komt er glutamaat in het bot, en wordt er een enzym vrijgemaakt (GGCX = gammacarboxylase). Dit enzym maakt het hormoon osteocalcine vrij, dat komt aan op de neuronen van de Vagus, en dan stop je met het produceren van acetylcholine (AcCh).
Het enige bot die dit kan is de kaak: het enige bot dat dichtbij genoeg ligt voor een supersnelle reactie.
Nagels, kaak en tanden zijn de beste overlevingswapens van mens en dier: food, fight, predatie en reproductie. Ongezonde nagels en tanden, dat wil zeggen dat er iets mis is met het microbioom.
Maar door de activatie van de stressrespons en de inhibitie van de vagale activiteit gebeurt er nog iets anders: dit leidt meteen ook tot een totale verandering van het microbioom in de mond. Dan komen er bacteriën vrij: Fusobacteriën, Porfyromonas gingivalis en Treponema denticola. En als dit lang duurt prolifereren ze, en produceren amylase en kleverig speeksel. Veel amylase breekt snel koolhydraten af en dat is voedsel voor pathogenen. En dit induceert cariës en periodontitis, en dat is de oorzaak van zeer vele ziekten.
Maar we hebben gezien dat we niet alleen maligne, maar ook benigne pathogenen hebben, en dit is ook zo in de mond. In parasympatisch speeksel produceren deze benigne bacteriën geen amylase, maar enzymen zoals lysozyme, lactoperoxidase, e.d., én H2O2. En dit wordt omgezet in thiocyanaten (die je ook in koolsoorten vindt): ze kunnen eiwitten in de mond verzwavelen. Zwavelhoudende proteïnen zijn antibiotisch, antiviraal en fungicied. En zo is de mond beschermd.
Deze thiocyanaten komen voor in alle compartimenten van de mens, in iedere celmembraan van immuuncellen, en: we kunnen ze zelf niet maken: kolen ze zijn altijd al oervoedsel geweest. En die liggen op de grond. We waren altijd al goede jagers… van kolen.
Bij teveel psychische stress, toxische gedachten, of als de mond beschadigd wordt door teveel monosacchariden, dan vloeit het amylaserijke speeksel, met als gevolg tandvleesziekten en periodontitis. Tandvleesbloeding is een open barrière met verbinding naar de bloedbaan, open voor anaërobe pathobionten, die in de crypten een zuurstofarm gebied vinden. Dikwijls is er eerst een open mond, eerder dan een open darm.
Meestal is er eerst een infiltratie van gewrichten, maar daar kan een kettingreactie ontstaan, en van daaruit kan het naar alle organen van de mens: cardiovasculaire ziektebeelden, preëclampsie, reumatoïde artritis, MS, Alzheimer… achter al die ziekten zit een periodontale ziekte. De belangrijkste kankersoorten worden indirect vanuit de mond, of via huid geïnduceerd. Dit is o.a. de belangrijkste oorzaak van coloncarcinoom.
En dus zijn er eigenlijk drie artsen die de gezondheid in handen hebben:
Kijk dus als kPNI’er eerst naar de mond en de barrières, en maak die mond snel weer gezond. Maar let op voor de foute gedachte van antibiotica, want die nemen ook symbionten weg. En die heb je nodig om de veldslag te winnen..
De steel/stam van planten en bomen is verwant met de huid.
De bloemen hebben een mondmicrobioom…
Maar soms moet je een interventie doen
Zoals:
Als je weer Homo sapiens wordt kan je zelfs helpen om de CO2 uit de atmosfeer te halen: met bacteriën die CO2 kunnen vastleggen. En het helpt ons om weer secundaire galzuurmetabolieten te kunnen vormen, waardoor de signalisatie in de darm verbetert.
Homo sapiens vormt een vier-eenheid met de wereld: met zijn omgeving, zijn darm, zijn microbioom. Maar we zijn een beetje kansloos geworden in deze industriële omgeving. De grond is zo arm geworden dat zelfs dat niet meer helpt.
Begin dus in je tuin met biologische bemesting, liefst met je eigen ontlasting om meer stikstof in de grond te krijgen, en zo stilaan werken naar de ‘conditions of existing’ van Homo sapiens.
Want alles begint met een open barrière.
Geniet ervan en word weer mens.
Blijf je graag op de hoogte van ons aanbod? Noteer dan hier je emailadres. We informeren je met plezier via onze nieuwsbrief.
