Migraine is een moeilijk onderwerp. Vooral omdat er zo veel vormen en uitwaaieringen van zijn. Het is dus moeilijk om dit eenduidig te bespreken. De bedoeling van deze lezing is dan ook om aan te tonen dat er veel diverse mogelijke oorzaken zijn die aanleiding kunnen geven tot een migraineaanval. Deze is uiteindelijk een gevolg —én een signaal —dat er iets mis gaat in je lichaam.
Daarom ook is het bedroevend om te zien dat de enige behandeling —naast psychologische behandeling e.d. — puur medicamenteus is met pijnstillers. Die blokkeren uiteindelijk gewoon alle signalen van het lichaam. Zonder iets op te lossen.
We zullen dus spreken over de pathofysiologie: wat zijn de oorzaken die migraine kunnen veroorzaken? Daarnaast zijn er een aantal triggers die een aanval kunnen uitlokken zoals medicatie, lever en migraine, mitochondriale dysfunctie. We kijken vanuit diverse hoeken naar hoe migraine kan ontstaan en zoeken naar oplossingen.
Wat is migraine?
Migraine is eigenlijk een neurologische aandoening (vandaar de pijn), maar is ook heel nauw verbonden met bloedvaten. Het is dus een combinatie van neurologische en vasculaire problemen. Migraine komt veel voor. En, in combinatie met de zware symptomatiek, heeft migraine een grote economische impact. De totale jaarlijkse kosten in Europa werden in 2005 geschat op 27 miljard euro. In 2012 was dit volgens een nieuw onderzoek al opgelopen tot 60 miljard. Met inbegrip van andere kosten, zoals behandeling, werkverlet, en andere zaken die er uit voortvloeien, zou daar nog eens 112 miljard euro bij komen.
In Europa is zowat 22% van de actieve bevolking niet aan het werk door een of andere ziekte, waarvan 4% door hoofdpijn. Wij leven in de meest zieke maatschappij die ooit bestaan heeft. De incidentie van migraine bedraagt 2-10% bij de mannen, maar 5-25% bij vrouwen. Dan vraag ik mij natuurlijk af of oestrogenen daar voor iets tussen zitten. Maar neurologen weten niets over oestrogenen, dat is hun domein niet, dus daar gebeurt niets mee.
Klachten bij migraine
Bij migraine gaat het om herhaalde aanvallen van matige tot heftige hoofdpijn, meestal eenzijdig en bonzend, met misselijkheid en/of braken. Vaak met licht- en geluidsgevoeligheid. De duur kan nogal verschillen, van enkele uren tot 72 uur. Er zijn ook heel wat begeleidende symptomen:
- prodroom: een vroeg symptoom of groep symptomen die aangeven dat er een aanval op komst is.
- aura: komt voor bij 15% van de patiënten. Het is een focaal neurologisch symptoom dat zich geleidelijk ontwikkelt in minimaal 5 minuten, en zich kan uiten in een of meerdere, omkeerbare symptomen, zoals visusstoornissen (bv. flikkeringen, troebel zicht …), tintelingen of een doof gevoel in gelaat, lippen of handen, eenzijdige spierzwakte of gestoorde spraak.
Soms kunnen er ook uitvalsverschijnselen zijn. Dit mag niet verward worden met een TIA (transient ischemic attack), die gelijkaardige symptomen heeft. Bij een TIA gaat het om zuurstoftekort en dat veroorzaakt inflammatie. Gezien TIA en migraine gelijkaardige symptomen hebben, moeten we kijken of migraine ook te maken heeft met zuurstoftekort. Dat zijn dus al enkele mogelijke oorzaken …
Specifieke vormen van migraine
Er zijn enkele specifieke vormen van migraine, gerelateerd aan specifieke oorzaken, zoals weekendmigraine. Een onderzoek op 15 hoofdpijn-migrainepatiënten stelde vast dat een subgroep vrijwel uitsluitend klachten had in het weekend. Bij mensen die gedurende de werkweek heel veel koffie drinken, en in het weekend niet, kan dit beschouwd worden als een cafeïne-onthoudingsverschijnsel. Maar dit kan ook verband houden met stress gedurende de werkweek. Als de bloedvaten door stress chronisch in contractie zijn, en deze valt weg in het weekend, dan kan de plotse dilatatie een migraineaanval uitlokken.
We weten dat cafeïne afgebroken wordt in de lever via de cafeïne clearance pathway. Als die niet werkt, dan word je ziek van koffie. De lever wordt overbelast door cafeïne en dan krijg je de rekening gepresenteerd. Dat is iets waar ik mee te maken had als jonge vertegenwoordiger.
Maar ook heel wat medicatie bevat cafeïne, om de bloedvaten —die door de medicatie dilateren — weer in contractie te krijgen.
Pathofysiologie
Hoe ontstaat migraine, welke factoren beïnvloeden de gevoeligheid voor migraine? Welke factoren triggeren de aanvallen, en hoe kunnen we ze voorkomen?
Migraine is een probleem van excitabiliteit van bloedvaten en neuronen in de hersenen. Vasodilatatie kan optreden als deel van het syndroom, maar is niet absoluut noodzakelijk voor migrainepijn. Vasoconstrictie is belangrijker als initiële trigger voor de symptomen van migraine. Maar de hersenen willen geen vasoconstrictie, daarom zullen ze de parasympaticus activeren om tot ontspanning en meer evenwicht te komen.
Er is nog een belangrijk probleem: de temperatuur in de hersenen kan oplopen. Dat is gevaarlijk, dus de reactie is: contractie. En dat is pijnlijk. Migraine is dan een beschermingsmechanisme tegen oververhitting van de hersenen. De pijn kan overal beginnen en uitwaaieren in de hersenen en, afhankelijk van de locatie, kunnen de symptomen verschillen. Uit onderzoek blijkt dat het vaak begint in de hersenstam, maar daar blijft het niet bij. Het kan ook op andere plaatsen ontstaan: ondertussen heeft men vastgesteld dat ook de hypothalamus hier gevoelig voor is. En die wordt geactiveerd door stress, bij emoties, gedachten …
Maar er is nog veel onbegrepen bij migraine. Zo maken de neuronen in de hersenen veel neurotransmitters aan, veel meer dan we er kennen. En als bloedvaten dilateren gaan de neuronen irriterende neurotransmitters produceren, zoals CGRP (Calcitonin Gene Related Peptide), maar ook substance P, neurokinin A … En daar zijn dan de nieuwe ‘revolutionaire’ medicaties op gericht: allemaal blokkers. Maar alle medicatie verstoort vele pathways, met gevolgen op latere termijn, zoals dementie. Volgens wetenschapper Christine van Broekhoven zijn de top 3-risico’s voor dementie: roken, hoog alcohol én —de vergeten oorzaak —3 of meer ‘genees’-middelen … Al die factoren hebben een ingrijpende invloed op hersenen, bloedvaten en neuronen. Maar ook adrenaline en noradrenaline, én serotonine, die een heel grote rol speelt én invloed heeft op Substance P. Dit alles beïnvloedt de excitatie van bloedvaten en de omliggende neuronen.
We stellen vast dat ook de trigeminus met migraine te maken heeft. De trigeminus zit op het einde van de hersenstam, en trigeminusneuralgie is een aparte vorm van migraine. Een enorm pijnlijke aandoening. Wat we ook vaststellen, is dat de trigeminus CGRP aanmaakt, en zo bloedvaten in hoofd en gelaat sensitiseert, evenals de bloedvaten die er langs lopen. En dus heeft men daar medicatie voor gemaakt, die de interactie blokkeren tussen CGRP en zijn receptoren. Een ‘revolutionair nieuw concept’. Maar eigenlijk blokkeert het de gevolgen en pakt het helemaal niet de oorzaken aan.
In hersenonderzoek stelt men via beeldvorming tevens vast dat het nociceptief inputsysteem van de trigeminus bij activatie ook uitwaaiert over de hersenen, met karakteristieken die heel gelijkend zijn met de klinische symptomen en PET- en MRI-veranderingen zoals bij migraine. Alles is verstoord bij migraine: de hersenstam, de cortex, de trigeminus … En dat heeft natuurlijk een enorme impact.
Glutamaat en de NMDA-receptor
Maar er is nog een andere speler: de NMDA-receptor, de glutamaatreceptor. Glutamaat is de belangrijkste neurotransmitter in de hersenen, glutamaat houdt de hersenen actief. Maar overmaat/accumulatie van glutamaat, of overactivatie van de NMDA-receptor, brengt de hersenen in chronische excitatie. Glutamaat is bovendien een erg vasoactieve stof. En ‘medicatie’ die daarop inwerkt, wordt door neurologen beschouwd als ‘fantastische producten’. Maar natuurlijk ook hier weer: de pij