Klinische Psychoneuroimmunologie, jaar 1

Vanaf het begin maak je kennis met de metamodellen waarmee en waardoor kPNI als metadiscipline gebruikt kan worden. Drie dagen lang word je meegenomen op een reis die alle systemen, organen en de mens als geheel verbindt via neurologie, psychologie, endocrinologie, biochemie, natuurkunde en natuurlijk immunologie. Verder worden twee basale mechanismen behandeld die centraal staan binnen de opleiding en bij mensen met chronische aandoeningen: het lekke barrière syndroom (huid, longen, hersenen en darm) en laaggradige ontsteking. De derde dag leer je al om een PNI-diagnose te stellen zodat u in de praktijk direct aan de slag kunt gaan.

Leerdoelen:

• Je kent de uitgangspunten van kPNI als wetenschap die alles met elkaar verbindt.
• Je beschikt over een evolutionaire mindset en past dit toe in uw eigen leven.
• Je kent de verschillende connecties tussen alle systemen van het menselijk lichaam en tussen de mens en zijn/haar omgeving. Deze kennis vertaalt zich in de vaardigheid om symptomen terug te kunnen brengen tot een aantal basale werkingsmechanismen.
• Je beheerst de basisvaardigheden om een PNI-diagnose te kunnen stellen.
• Je identificeert de eventuele aanwezigheid van een lekke barrière en een laaggradige ontsteking bij je patiënten en behandelt die twee entiteiten met een basisprotocol gebaseerd op evidence based geneeskunde binnen de PNI.

Deze module gaat over de evolutionaire aspecten die mensen mens, planten plant en andere dieren dier gemaakt hebben. Zogenaamde oude bekende antropogene drukfactoren zoals infectie, honger, dorst en klimatologische veranderingen hebben gezorgd voor ontelbare aanpassingen op het gebied van ons genoom en de manier waarop dat genoom functioneert (het epigenoom).

Nieuwe risicofactoren zoals het zittende leven, 6 maal eten per dag, hypotheekstress en vele andere zijn voor de genetisch “oude” Homo Sapiens zo nieuw dat onze stuurmens van de gezondheid (lees de hypothalamus) daarvoor (nog) geen oplossing heeft gevonden. Deze nieuwe stressfactoren veroorzaken een conflict met ons genoom dat vol zit met polymorfismen die bedoeld waren om vroegere omstandigheden te kunnen overleven. Diezelfde polymorfismen, samen met epimutaties, zijn nu de oorzaak van de meeste, zo niet alle, chronische ziektebeelden waaraan de moderne mens vooral in het rijke Westen lijdt en daarmee kunnen die ziektebeelden beschouwd worden als evolutionaire littekens.

Genetica, epigenetica, polymorfismen en evolutionaire druk factoren zijn de thema’s van de eerste dag. De tweede dag gaat geheel over het “hoe functioneert het” en het “waarom functioneert het zo”, de belangrijkste vragen binnen de evolutionaire klinische PNI. Dag drie vertaalt alle evolutionaire kennis richting bepaalde interventies van een aantal zeer frequent voorkomende aandoeningen.

Leerdoelen:

• Je bekijkt cliënten vanuit de vraag, waarom het werkt zoals het werkt, vanuit een evolutionair perspectief.
• Je kent de evolutionaire werkingsmechanismen die tegenwoordig verantwoordelijk zijn voor ziekten en gebruikt de tools om deze mechanismen bij patiënten te kunnen resetten.
• Je identificeert ziekten als evolutionaire littekens en gebruikt evolutionaire interventies om mensen die aan deze aandoeningen lijden te behandelen.
• Je kent de betekenis van het concept ‘Intermittent Living’ en past een aantal interventies daarvan toe in je eigen leven.

Deze module gaat over de manier waarop ons lichaam geleerd heeft om op homeostatische veranderingen (lees stress) te reageren, en hoe die reactie ons kan beschermen of juist ziek maken. Terwijl de eerste dag vooral in het teken staat van de sympathicus en de HPA-as, zijn de andere twee dagen van deze module gewijd aan alle andere assen die hun oorsprong vinden in hét homeostatische regulerend orgaan van alle levende dieren op aarde: de hypothalamus.

Stress is veel meer dan psycho-emotionele belasting. Ook factoren zoals veranderende omgevingstemperatuur, te vaak eten en een tekort aan slaap is stress, en vraagt een reactie van één of meer assen van de hypothalamus. Ook nu zal de evolutie een belangrijke rol spelen binnen deze module, daar onze hypothalamus de laatste 250 miljoen zo goed als identiek is gebleven. Dit betekent dat het moderne leven wel heel “raar” is voor dit unieke orgaan.

Leerdoelen:

• Je gebruikt de kennis over het verschil tussen homeostase en allostase om stoornissen van de hypothalamus-assen te kunnen identificeren.
• Je analyseert de functie van de hypothalamus m.b.v. gevalideerde meetinstrumenten en functionele parameters.
• Je behandelt cliënten met een universele ontsteking van de hypothalamus aangezien die ten grondslag ligt aan de meeste, zo niet alle, chronische niet besmettelijke ziekten.
• Je gebruikt de concepten van lichamelijke en mentale stress om je cliënten met specifieke interventies te kunnen begeleiden.

Vanuit pure logica is het binnen de opleiding nu tijd om het immuunsysteem in de diepte te bespreken, op een manier dat je leert dat alle ziekten altijd te maken hebben met een stoornis van één of meerdere componenten van het immuunsysteem. Deze module zal dan ook gericht zijn om je deelgenoot te maken van het feit dat het immuunsysteem niet één homogeen systeem is, maar een orgaan dat bestaat uit 9 verschillende componenten. Het immuunsysteem is een orgaan dat door evolutionaire druk “egoïstisch” is geworden en dan wel in het voordeel van de mens. Vandaag de dag is dit overgevoelige systeem verantwoordelijk voor de meeste, zo niet alle, chronische niet besmettelijke ziektebeelden.

Leerdoelen:

• Je kent de werking van de verschillende componenten van het immuunsysteem en de invloed van die componenten op ziekte en gezondheid.
• Je diagnosticeert de aanwezigheid van een low-grade inflammation met behulp van gevalideerde meetinstrumenten.
• Je stelt een behandelplan op met kPNI-interventies (op het gebied van minimaal voeding, beweging en reframing) voor een cliënt met een immunologische aandoening en voert het uit.

Deze module staat in het teken van normale wondheling, chronificatie van een ontsteking (onsuccesvolle wondheling), pijn en de manier waarop iets niet opgelost wordt omdat de ontsteking niet beëindigd kan worden. Normaliter begint en eindigt een ontsteking met en zonder pijn via een compleet gecoördineerd proces; resoleomics. Net de afwezigheid van zogenaamde stopsignalen leidt tot verlenging van lokale en/of systemische ontstekingen met als gevolg pijn, dat zich dan via allerlei andere processen verder kan gaan chronificeren.

Tijdens de module pijn/resoleomics worden zowel de normale als de pathologische processen besproken en praktisch toepasbaar gemaakt. Het toepassen van het resoleomics-concept is één van de meest krachtige, zo niet de krachtigste, manieren om je cliënten die aan chronische pijn lijden te kunnen helpen en dan vaak in zeer korte tijd. Een belangrijk onderdeel van deze module is het toepassen van deep learning (neuropsychologische educatie) en reframing technieken bij mensen die lijden aan chronische pijn.

Leerdoelen:

• Je maakt onderscheid tussen functionele klachten en ziektebeelden van het bewegingsapparaat.
• Je maakt onderscheid tussen fysiologische en pathologische pijnsyndromen.
• Je ondersteunt met uw behandeling de zelfgenezende processen vanuit de wetenschap van resoleomics.
• Je behandelt cliënten met yellow-flag en red-flag aandoeningen m.b.v. kPNI-interventies.

De inhoud van deze nieuwe module is gericht op de verdieping van de evolutionaire aspecten van het spijsverterings- en het orofaciale systeem. Dit stelt ons in staat het waarom, het waarvoor, het hoe en het wanneer van de unieke kenmerken van hun fysiologie en pathofysiologie te begrijpen.

Deze visie vergemakkelijkt niet alleen de opsporing van de huidige risicofactoren, maar ook de onderkenning van de oplossingsfactoren die hun ontwikkeling en programmering mogelijk hebben gemaakt, en die in de overgrote meerderheid van de gevallen in de huidige samenlevingen afwezig zijn.

Vervolgens maken we de film van pathologieën zoals tonsillitis, parodontitis, gingivitis, bruxisme, hypo- en hyperchlorhydria, intestinale hyperpermeabiliteit, coeliakie, voedselintoleranties, SIBO, prikkelbare darm syndroom en inflammatoire darmziekte en richten we ons op klinische oriëntatie, zowel in diagnose als interventies voor een behandeling.

Leerdoelen:

• Je indentificeert de fysiologische werking van deze organen en hoe zij in de PNIc-matrix zijn geïntegreerd.
• Je leert een diagnose te stellen van de meest voorkomende aandoeningen van deze organen en leert hulpmiddelen te verwerven om in te grijpen.
• Je begrijpt het concept van het superorganisme en de diepgaande invloeden die het microbioom heeft op de menselijke fysiologie.