Leptine staat vaak bekend als een verzadigingshormoon. Maar wie het daartoe reduceert, mist de essentie. Leptine is geen simpele calorieënteller: het is een existentiële sensor die het lichaam vertelt of er genoeg energie is. Wanneer de leptinegevoeligheid intact is, ervaart het systeem rust en voltooiing. Maar wanneer dat signaal niet meer gehoord wordt, ontstaat een toestand van eindeloze onvervuldheid. Om leptineresistentie te herstellen is de vraag dan niet of het signaal luid genoeg is, maar waarom het niet meer gehoord wordt.
Resistentie is geen zwakte van het hormoon zelf, maar van het systeem dat het moet ontvangen. Leptineresistentie wordt te vaak gereduceerd tot een kwestie van te veel sleutels: “Als we lichaamsvet reduceren, krijgen we leptine omlaag en herstelt de gevoeligheid zich vanzelf.” Helaas was het maar zo eenvoudig. Om deuren te openen, hebben we ook functionerende sloten nodig en deuren die vlot scharnieren. In vele gevallen zijn net deze toegangswegen vastgeroest, beschadigd, schaars of niet meer toegankelijk. De wetenschap benoemt dit op vele manieren – van laaggradige ontsteking in de hypothalamus tot ontregeling van de bloed-hersenbarrière, circadiane verstoring, lipotoxische schade en microbiële signalen die het systeem chronisch prikkelen. Maar telkens klinkt dezelfde boodschap: het probleem ligt niet bij het hormoon zelf, maar bij de context waarin het ontvangen moet worden.
Leptine heeft een duidelijk bioritme. Het wordt gestuurd door licht en donker. Net die balans zorgt ervoor dat leptine optimaal kan werken en dat alle nodige sloten onderhouden worden. Maar in een wereld waar dag en nacht steeds meer door elkaar lopen, verliest leptine zijn natuurlijke puls. Er is geen balans meer, het onderhoud kan niet meer plaatsvinden. Het herstel van leptinegevoeligheid begint dus niet in de voorraadkast, maar in de klok van ons lichaam: licht en donker als primaire sleutels.
Onze moderne biotoop bevat een mix van onnatuurlijke prikkels, toxines en nepvoeding. Dit alles maakt onze sloten stroperig, onhelder en moeilijker bereikbaar. Er is te veel ruis. De biochemie van onze voeding en de toxines in onze leefomgeving versterken die ruis nog verder: hoogcalorische voeding verandert het gehele vetzuurlandschap waardoor ceramiden zich ophopen en de signaaloverdracht bemoeilijken. De hypothalamus ontvangt de boodschap niet meer. Het hormoon mag dan wel luid en duidelijk aanwezig zijn, maar als de ontvanger niet klaar is, gaat de boodschap verloren. Herstel van vetzuurbalans, het oplossen van ontstekingen en het verlagen van onbekende stoffen is daarom essentieel om de receptoren opnieuw toegankelijk te maken.
In een natuurlijke context was leptine verweven met ons beloningssysteem: wanneer er genoeg was, volgde ook de ervaring van voldoening. Vandaag leven we in een wereld die dit mechanisme voortdurend bedot. Het brein vraagt water: het krijgt cola. Het vraagt liefde: het krijgt online contact. Het vraagt suiker: het krijgt een kunstmatige zoetstof. Op deze manier wordt onvervulde honger in stand gehouden. Echte verzadiging kan pas terugkeren wanneer vraag en antwoord opnieuw op elkaar afgestemd raken.
Voor de kPNI-therapeut betekent dit een verschuiving. We gaan van: “Hoe verlagen we leptine en reduceren we vetmassa?” eerder naar: “Hoe herstellen we de condities waarin het hormoon opnieuw begrepen kan worden?” Dat vraagt om een systemische bril. Om te zien hoe slaap en ritme de gevoeligheid kleuren. Hoe voeding en microbioom het signaal moduleren. Hoe het immuunsysteem met het brein spreekt in termen van energie en veiligheid. Hoe toxische belasting of laaggradige ontsteking de antennes doof maken. Door resistentie te bekijken als een verlies van communicatie in plaats van een overschot aan hormoon, openen we de deur naar interventies die niet alleen gewicht of energie beïnvloeden, maar ook het vermogen om weer werkelijk verzadigd te zijn — fysiek én existentieel.
Ben je een (para)medicus of andere gezondheidsprofessional en heb je vragen over de kPNI-opleiding? Boek hier jouw intake gesprek met Community Builder Daphne.
